HISTORIE KORPS RIJKSPOLITIE
VERHALENBUNDEL
OP STAP MET ....OOM AGENT
Een serie korte waargebeurde verhalen uit de politiepraktijk van 30 á 40 jaar geleden, opgeschreven door een vrijwilliger die in de Bollenstreek bij de politie heeft gewerkt.
13. Engeland tegen Ierland…..
Het was op een donkere zaterdagavond in oktober. Ik was met een collega in onze politiebus onderweg naar een bungalowpark in het duingebied van Noordwijkerhout. Daarbij zou iemand gewond zijn geraakt bij een ruzie.
Het bleek te gaan tussen twee buitenlanders, een Engelsman en een Ier. Nu loopt dat tussen Engelsen en Ieren nooit erg lekker. Hoewel de landen buren zijn, ontstaan er toch steeds weer meningsverschillen die op grote problemen kunnen uitlopen. Later weten beide partijen dan vaak niet meer waarover de ruzie ging.
Uit pure drift had de Engelsman met zijn rechterhand een grote spiegelruit ingeslagen waarbij hij aan zijn rechterarm gewond was geraakt. Het ene moment was hij erg agressief en stond hij te zwaaien met zijn armen, waarbij bloedspetters in het rond vlogen. Als hij dan bemerkte dat hij bloedde werd hij erg zielig en was hij bang dat hij dood zou gaan. Op het moment dat wij hem tot rust maanden en zijn arm wilden onderzoeken kwam de agressiviteit echter weer bovendrijven en moesten wij hem weer uit alle macht kalmeren. Een van de oorzaken van de hele kwestie was dat beiden echt stomdronken waren.
De Ier, een kleine maar breedgeschouderde blanke man, had oranje-rood peen-tjeshaar. Hij was erg rustig. Te rustig. Waar hij stond viel hij onmiddellijk in slaap, alleen had hij wel een steuntje nodig anders viel hij letterlijk om. Wij hadden dus geen last van hem, hooguit om hem zo af en toe wakker te maken om te voorkomen dat hij om zou vallen.
Heel anders was het gesteld met de Engelsman. Als wij ons even niet met hem bemoeiden was hij weer tot tranen toe geroerd en deed hij er echt alles aan om bij ons onder aandacht te komen.
Na veel gevijf en gezes kwamen mijn collega en ik tot de ontdekking dat er bij hem geen slagader geraakt was en dat hij dus geen onmiddellijk gevaar liep. Ook alle
andere functies van zijn armen deden het nog. Wij dachten eraan de ambulance te laten komen. Echter er waren drie maren:
In de eerste plaats nemen ambulances geen dronken mensen mee als er geen onmiddellijk gevaar voor hen bestaat;
In de tweede plaats was hij dusdanig agressief dat de inrichting van de ziekenauto gevaar zou lopen bij zijn agressieve manier van doen en
In de derde plaats liet hij overal een spoor van bloedspetters achter en daar zaten de mensen van de ambulance nu ook niet direct op te wachten. Wat nu ?
Mijn collega en ik keken elkaar eens aan. Een ding was zeker: die man moest naar een dokter toen en dus besloten wij onze witte politiebus maar als vervoermiddel beschikbaar te stellen. Eerst zetten wij de Engelsman erin, maar toen wij weer naar de bungalow gingen om de Ier te wekken kwam de Engelsman er weer uit omdat hij de aandacht wilde. Om een lang verhaal kort te maken: Een inmiddels gearriveerde extra collega bestuurde ons busje naar een arts in Noordwijkerhout en daar gingen wij met het hele spul naar binnen. De Ier had het snel bekeken. De bank in de wachtkamer van de dokter was comfortabeler dan in ons politiebusje en die lag na enkele ogenblikken dat ook prettig te snurken. De Engelsman stelden wij ter beschikking van de arts. Door de uitstraling van de dokter was deze inmiddels wel wat rustiger geworden. Wij probeerden de dokter ervan te overtuigen dat de man nu wel erg rustig leek, maar dat het schijn was. Wij vonden het nodig bij hem in de buurt te blijven omdat hij erg agressief kon worden. De dokter wees dat zeer beslist af. Hij was al zoveel jaar geneesheer en kon met mensen omgaan.
Dus trokken wij ons in de wachtkamer terug en hielden nog even de slapende Ier gezelschap.
Niet voor lang echter. Vanuit de spreekkamer hoorde wij een zware bonk weerklinken
gevolgd door het geluid van rinkelend glas. De deur van de spreekkamer schoot open en een angstig ogende dokter vertelde ons dat hij ons misschien toch wel nodig had. In de spreekkamer lag een glazen instrumentenkast letterlijk aan diggelen. De Engelsman stond er geschrokken en zwijgend bij te kijken.
De dokter de man toen maar in ons bijzijn onderzocht en zijn wonden verbonden.
Het ging met de nodige moeite, maar toch…..
En de Ier ? Die is overal doorheen geslapen.
Wij hebben Engeland en Ierland later apart thuisgebracht en het gebroken glaswerk is daarna door de Engelsman vergoed.
Hoewel het zondag was ik, zat ik de volgende morgen met mijn collega de witte politiebus uit te soppen.
Oom agent.
Een foto van oom agent in zijn ‘jonge jaren’
Naar > Overzicht verhalenbundel op pad met oom Agent.
reageren op dit artikel mail naar
-
Categorie: MA11 Verhalen van Oom Agent
-
Laatst bijgewerkt op 22 november 2021
-
2912 keer bekeken
- Lorem ipsum dolor sit amet.
Zoeken op deze site
Nieuwste artikelen
- Pagina Landgroep LUYKSGESTEL
- Pagina Landgroep BERGEIJK
- Pagina Landgroep BUNSCHOTEN
- Reünie Klas C 1975 Opleidingsschool Horn
- RP Parketgroepen in ontwerp
- RP en de Kustwacht in ontwerp
- Pagina Landgroep ROSMALEN
- Pagina Landgroep SLEEUWIJK / WOUDRICHEM
- Pagina Districtsstaf ALMELO
- Pagina landgroep BEDUM
- Opvang- Stagegroep SCHEEMDA
- F.G. Veltink. 25 jaar ambtenaar bij het Korps Rijkspolitie.
- VWS Brochure 1969 Rijkspolitie
- Pagina landgroep VOORST
- Laatste Site-info d.d. 30-12-2023
- AVD Archief R. Hiddinga
- AVD Gehuwd en twee kinderen
- AVD 25 jaar. Wie is die vogel
- Menu De oprichting en opbouw van de R.P.
- M.E. Archief De gijzelaar v. Nijmeijer De Punt 1977