HISTORIE KORPS RIJKSPOLITIE
ALGEMENE VERKEERSDIENST RIJKSPOLITIE
BROCHURE RP-Alex 40 jaar 2002
ALGEMENE VERKEERSDIENST RIJKSPOLITIE
BROCHURE RP-Alex 40 jaar 2002
Hoofdstuk 25. ICT: van minder naar meer en weer terug
Een. Terugblik over de laatste 15 jaar op een schaal van I tot 40, lijkt een korte overzichtelijke periode. Binnen automatisering lijkt deze periode echter veel langer. Wat hadden we 15 jaar geleden en wat hebben we nu? Wat is er veranderd en wat is nog gebleven? Herkennen we het nog ...? Een gesprek met een aantal medewerkers over dié periode. Over hoe minder soms meer kan zijn.
"In 1972 moet het allemaal begonnen zijn". Prosper Stellaard schetst aan de hand van de namen van de automatiseringsafdelingen een beeld van een korte geschiedenis. Destijds was er de AMA- Afdeling Mechanische Administratie. Het tijdperk van het verwerken van enorme stapels ponskaarten". Van afdeling werd het Sectie Elektronische Informatieverwerking, met een heuse typekamer.
"De automatisering nam toe en het personeelsbestand groeide: de data-entry deed haar intrede. dus promoveerde de sectie tot bureau (BEIV)." Inmiddels is het 1984. De Automatisering grijpt verder om zich heen. Nu wordt het de DAut: Dienst Automatisering. De 3 landelijke diensten (in alfabetische volgorde: Algemene Verkeersdienst, Dienst Luchtvaart en de Rijkspolitie te Water) breiden hun samenwerking verder uit en zo ontstaat de DIALD: Dienst Informatievoorziening en utomatisering Landelijke Diensten. In 1992 vindt de grote politiereorganisatie plaats. Daaruit komt de DIASP: Dienst Informatievoorziening en Automatisering Services Politie. Een ware duiventil: het LAP en andere onderdelen er in, later onderdelen er uit. De Ho (Informatie Technologie Organisatie) ging de I&A-Services voor de Nederlandse politie leveren. De DIASP deed hetzelfde, maar dan voor de KLPD onderdelen. Het was echter nog niet genoeg. Alle KLPD-onderdelen met I&A-taken werden in 1995 "gebundeld". "En zo komen we bij de jongste loot in deze organisatieontwikkeling, de CDI: Concerndienst Informatievoorziening."
"De automatisering nam toe en het personeelsbestand groeide: de data-entry deed haar intrede. dus promoveerde de sectie tot bureau (BEIV)." Inmiddels is het 1984. De Automatisering grijpt verder om zich heen. Nu wordt het de DAut: Dienst Automatisering. De 3 landelijke diensten (in alfabetische volgorde: Algemene Verkeersdienst, Dienst Luchtvaart en de Rijkspolitie te Water) breiden hun samenwerking verder uit en zo ontstaat de DIALD: Dienst Informatievoorziening en utomatisering Landelijke Diensten. In 1992 vindt de grote politiereorganisatie plaats. Daaruit komt de DIASP: Dienst Informatievoorziening en Automatisering Services Politie. Een ware duiventil: het LAP en andere onderdelen er in, later onderdelen er uit. De Ho (Informatie Technologie Organisatie) ging de I&A-Services voor de Nederlandse politie leveren. De DIASP deed hetzelfde, maar dan voor de KLPD onderdelen. Het was echter nog niet genoeg. Alle KLPD-onderdelen met I&A-taken werden in 1995 "gebundeld". "En zo komen we bij de jongste loot in deze organisatieontwikkeling, de CDI: Concerndienst Informatievoorziening."
Jan Blei kan zich nog goed herinneren dat hij de overstap waagde van een verkeersonderdeel naar de DAut in 1988. De overstap van de centrale IBM-computer (mainftame) was net achter de rug. Het Ministerie van Justitie had besloten dat de Nederlandse Politie diende te standaardiseren. En dus moesten er VAX-computers komen van Digital.
Ondanks de groei een overzichtelijk geheel: centraal de computers en kabels naar de werkplekken voor de aansluiting van de karaktergeoriënteerde beeldschermen (terminals). Op één plek de grote systemen, de programma's en de gegevens. "Indien alle gegevens gekopieerd moesten worden (back-up), waren we 's nachts tot in de kleine uurtjes nog bezig." In de jaren daarna zijn overal werkplekken ontstaan, hebben de PC's in het netwerk hun intrede gedaan en hebben we in 1997 het Korpsnetwerk naar alle KLPD-locaties aangelegd en is de Basis Infrastructuur (BIS) geïnstalleerd. Met de bijbehorende informatiedragers (tapes, diskettes en CD's) konden gebruikers zelf gegevens kopiëren en programma's installeren. Inmiddels heeft het netwerk zo'n 3000 aansluitingen, 3 computercentra en 40 servers die door het hele land staan. Een situatie die qua beheer niet meer te ondersteunen viel. "Daarom proberen we met minder meer te realiseren. Met het Project Migratie Inftastructuur (PROMIS) introduceren we een nieuw -maar wel bekend- concept.
Centraal computers en op de werkplekken beeldschermen. Of te wel Alpha's, Intel-servers en Window Based Terminals (WBT's). Het beheer kan nu weer centraal worden georganiseerd. De programma's zijn alleen gecontroleerd te ontsluiten en de gegevens kunnen alleen centraal worden opgeslagen. Een kostenreductie van 15 à 30% wordt verwacht. Daarnaast kan een hogere beschikbaarheid geboden worden. Systemen nemen elkaars taken, bij uitval over zonder dat de gebruiker daar iets van hoeft te merken. Ook is het geheel flexibel uitbreidbaar.
Waar een aantal jaren geleden per computer een hele kast (cabinet) geïnstalleerd moest worden, volstaat nu een insteekkaart met alles d'r op en d'r aan."
Ook het netwerk zal vernieuwd worden. De bandbreedte wordt vergroot en andere apparatuur zal de communicatie verzorgen.
"Hiermee is tot in de haarvaten van het netwerk beheer mogelijk", aldus Jan. "En dat vanuit één locatie. Ook de beveiliging zal aan de eisen van alle KLPD-onderdelen gaan voldoen. Lokaal kunnen géén gegevens meer opgeslagen worden en de datacommunicatie van de centrale computer tot aan het beeldscherm wordt volledig versleuteld (geëncrypt)."
Als Gerard Stoffer er goed voor gaat zitten ziet hij de machinerie (een IBM-444) nog voor zich. Eerst in de serres van gebouw A en later in gebouw D (1971) "Er werd toen gewerkt met ponskaarten die door ponstypistes bewerkt werden. Op deze kaarten konden sorteringen en tellingen losgelaten worden, door borden uit de computer te programmeren. Zo'n bord leek meer op een een telefooncentrale, waar d.m.v. snoertjes, verbindingen gelegd konden worden. De juiste aansluitingen zorgden voor de juiste computerinstructies. Een secuur werkje: van de 40 borden waren er 35 standaard geprogrammeerd en 5 konden voor ad hoc vragen ingesteld worden. Het was het werk van echte computerspecialisten, een vakgebied dat was weggelegd voor enkelen. Later verhuisde het computercentrum naar Hoofdstraat 82.
Daar werd in 1984 het IBM-Systeem 38 vervangen door Digital-computers." Gevraagd naar de verschillen tussen toen en nu geeft Gerard aan dat "programmeren nu veel geavanceerder is en dat de mogelijkheden uitgebreider zijn. Het grote verschil met nu is dat de gebruiker veel mondiger is geworden en de eisen en wensen zelf weet te specificeren en vast te leggen. Wie heeft nu geen computer? Een ander verschil is dat het gebruikerspecifieke er af is. De gebruiker moet zich nu aanpassen aan de software (bijvoorbeeld een standaard pakket als SAP). Maatwerk is nu veel minder. Lange ontwikkeltrajecten zijn nu bijna onmogelijk door snelle organisatiewijzigingen. Ook de techniek is gigantisch ontwikkeld. Toen hadden we schijven van 1 Mb. Dat waren hele kasten. Nu is alles veel kleiner geworden, met veel meer capaciteit."
Ondanks de groei een overzichtelijk geheel: centraal de computers en kabels naar de werkplekken voor de aansluiting van de karaktergeoriënteerde beeldschermen (terminals). Op één plek de grote systemen, de programma's en de gegevens. "Indien alle gegevens gekopieerd moesten worden (back-up), waren we 's nachts tot in de kleine uurtjes nog bezig." In de jaren daarna zijn overal werkplekken ontstaan, hebben de PC's in het netwerk hun intrede gedaan en hebben we in 1997 het Korpsnetwerk naar alle KLPD-locaties aangelegd en is de Basis Infrastructuur (BIS) geïnstalleerd. Met de bijbehorende informatiedragers (tapes, diskettes en CD's) konden gebruikers zelf gegevens kopiëren en programma's installeren. Inmiddels heeft het netwerk zo'n 3000 aansluitingen, 3 computercentra en 40 servers die door het hele land staan. Een situatie die qua beheer niet meer te ondersteunen viel. "Daarom proberen we met minder meer te realiseren. Met het Project Migratie Inftastructuur (PROMIS) introduceren we een nieuw -maar wel bekend- concept.
Centraal computers en op de werkplekken beeldschermen. Of te wel Alpha's, Intel-servers en Window Based Terminals (WBT's). Het beheer kan nu weer centraal worden georganiseerd. De programma's zijn alleen gecontroleerd te ontsluiten en de gegevens kunnen alleen centraal worden opgeslagen. Een kostenreductie van 15 à 30% wordt verwacht. Daarnaast kan een hogere beschikbaarheid geboden worden. Systemen nemen elkaars taken, bij uitval over zonder dat de gebruiker daar iets van hoeft te merken. Ook is het geheel flexibel uitbreidbaar.
Waar een aantal jaren geleden per computer een hele kast (cabinet) geïnstalleerd moest worden, volstaat nu een insteekkaart met alles d'r op en d'r aan."
Ook het netwerk zal vernieuwd worden. De bandbreedte wordt vergroot en andere apparatuur zal de communicatie verzorgen.
"Hiermee is tot in de haarvaten van het netwerk beheer mogelijk", aldus Jan. "En dat vanuit één locatie. Ook de beveiliging zal aan de eisen van alle KLPD-onderdelen gaan voldoen. Lokaal kunnen géén gegevens meer opgeslagen worden en de datacommunicatie van de centrale computer tot aan het beeldscherm wordt volledig versleuteld (geëncrypt)."
Als Gerard Stoffer er goed voor gaat zitten ziet hij de machinerie (een IBM-444) nog voor zich. Eerst in de serres van gebouw A en later in gebouw D (1971) "Er werd toen gewerkt met ponskaarten die door ponstypistes bewerkt werden. Op deze kaarten konden sorteringen en tellingen losgelaten worden, door borden uit de computer te programmeren. Zo'n bord leek meer op een een telefooncentrale, waar d.m.v. snoertjes, verbindingen gelegd konden worden. De juiste aansluitingen zorgden voor de juiste computerinstructies. Een secuur werkje: van de 40 borden waren er 35 standaard geprogrammeerd en 5 konden voor ad hoc vragen ingesteld worden. Het was het werk van echte computerspecialisten, een vakgebied dat was weggelegd voor enkelen. Later verhuisde het computercentrum naar Hoofdstraat 82.
Daar werd in 1984 het IBM-Systeem 38 vervangen door Digital-computers." Gevraagd naar de verschillen tussen toen en nu geeft Gerard aan dat "programmeren nu veel geavanceerder is en dat de mogelijkheden uitgebreider zijn. Het grote verschil met nu is dat de gebruiker veel mondiger is geworden en de eisen en wensen zelf weet te specificeren en vast te leggen. Wie heeft nu geen computer? Een ander verschil is dat het gebruikerspecifieke er af is. De gebruiker moet zich nu aanpassen aan de software (bijvoorbeeld een standaard pakket als SAP). Maatwerk is nu veel minder. Lange ontwikkeltrajecten zijn nu bijna onmogelijk door snelle organisatiewijzigingen. Ook de techniek is gigantisch ontwikkeld. Toen hadden we schijven van 1 Mb. Dat waren hele kasten. Nu is alles veel kleiner geworden, met veel meer capaciteit."
F. Jan van 't Veer
Naar > Index van deze Brochure RP-Alex 40 jaar
Naar > menu boekjes en brochutes AVD
-
Categorie: AVD Boekje AVD Alex 40 jaar
-
Laatst bijgewerkt op 10 december 2023
-
7019 keer bekeken
- Lorem ipsum dolor sit amet.
Zoeken op deze site
Nieuwste artikelen
- Reünie Klas C 1975 Opleidingsschool Horn
- Landgroep ZOETERWOUDE - HAZERSWOUDE
- RP Parketgroepen in ontwerp
- RP en de Kustwacht in ontwerp
- Pagina Landgroep ROSMALEN
- Pagina Landgroep SLEEUWIJK / WOUDRICHEM
- Pagina Districtsstaf ALMELO
- Pagina landgroep BEDUM
- Opvang- Stagegroep SCHEEMDA
- F.G. Veltink. 25 jaar ambtenaar bij het Korps Rijkspolitie.
- VWS Brochure 1969 Rijkspolitie
- Pagina landgroep VOORST
- Laatste Site-info d.d. 30-12-2023
- AVD Archief R. Hiddinga
- AVD Gehuwd en twee kinderen
- AVD 25 jaar. Wie is die vogel
- Menu De oprichting en opbouw van de R.P.
- M.E. Archief De gijzelaar v. Nijmeijer De Punt 1977
- Gezocht oud leden groep Huissen
- Presentatie Watersnood 1953 v.d. Bergen